Thales ho Milesios; VII/VI w. p.n.e.) - filozof (uczony) grecki okresu przedsokratejskiego, przedstawiciel jońskiej filozofii przyrody. Powszechnie uznawany za pierwszego filozofa cywilizacji zachodniej oraz za inicjatora badań nad przyrodą jako nauki. Należy też do kanonu siedmiu mędrców. Talesa postrzega się jako pierwszego filozofa głównie dlatego, że zainicjował wyjaśnianie rzeczywistości przez odwoływanie się do natury i rozumu bardziej niż do mitologii i tradycji - Grecy widzieli w nim jednak raczej mędrca, niż filozofa.

EUKLIDES Z ALEKSANDRII (ok. 365 - ok. 300 p.n.e.)- grecki matematyk, fizyk i filozof żyjący w Aleksandrii. Autor dzieła Elementy geometrii, które stały się kanonem nauczania geometrii w szkole przez prawie 2000 jako podręcznik. Elementy składają się z 13 ksiąg, w których autor zawarł całą wiedzę matematyczną swoich uczonych poprzedników.


ERATOSTENES Z CYRENY (KYRENY) (ok. 276-196 p.n.e.)- zwany Beta (Drugi), sam zwał się Filologiem. Znakomity uczony i literat związany z Biblioteką Aleksandryjską i Muzeum.Stworzył nową metodę pomiarów szerokości geograficznej na podstawie danych astronomicznych


Eudoksos z Knidos (gr. Εὔδοξος ὁ Κνίδιος Eudoksos ho Knidios) – grecki astronom, matematyk, filozof i geograf żyjący w pierwszej połowie IV wieku p.n.e. (prawdopodobnie około 408-355 p.n.e.)
Studiował w Atenach i Egipcie. Wiadomo, że posiadał obserwatorium astronomiczne. Należał do Akademii Platońskiej, z której albo sam odszedł, albo został usunięty z powodu napiętych stosunków z Platonem. Jego dzieła nie dotrwały do naszych czasów. Użył teoretycznego modelu 27 sfer, poruszających się z różnymi prędkościami, do wyjaśnienia ruchu Ziemi, gwiazd, Słońca, Księżyca i pięciu znanych planet.
Zajmował się również  proporcją, złotym podziałem i metodą wyczerpywania, co zakończyło zapoczątkowany paradoksem Zenona pierwszy kryzys w podstawach matematyki. Udowodnił wzór na objętość stożka. Stworzył podstawy rachunku nieskończonościowego.